Ślepiec - Marcin Mikrut-Filipak

 

Problem istnieje. Nawet jeśli go nie widzisz.

Profesor Roman Stroszkiewicz to wybitny naukowiec i świetny wykładowca, któremu kariery zazdrości wielu kolegów po fachu. Żaden z nich jednak nie wie, że ten geniusz od lat skrywa przed światem wstydliwą tajemnicę – uzależnienie od alkoholu.

Używka na początku stanowiła tylko sposób na ucieczkę od problemów, z czasem stała się jednak nieodłącznym towarzyszem profesora. Nie zauważył, kiedy zawładnęła jego życiem, zaczęła ingerować w relacje z jego rodziną i stopniowo niszczyć wszystko, co udało mu się zbudować.

Bezsilny wobec własnych słabości, profesor każdego dnia żyje w strachu, że jego sekret wyjdzie na jaw. Nienawiść do siebie i wstyd pochłaniają go coraz bardziej. Nie potrzeba wiele, by dotarł do granicy wytrzymałości. Tuż za nią czeka natomiast śmierć… albo ostatnia szansa na ratunek.


Wydawnictwo: Novae Res

literatura obyczajowa, romans

Data wydania: 2024-12-09

Liczba stron: 334

ISBN: 9788383734378



Marcin Mikrut-Filipiak w swojej książce "Ślepiec" podejmuje temat trudny, a jednocześnie niezwykle ważny – alkoholizmu i jego destrukcyjnego wpływu na życie jednostki oraz jej otoczenia. Autor wciąga czytelnika w świat głównego bohatera, profesora Romana Stroszkiewicza, wybitnego okulisty, który mimo swoich osiągnięć naukowych i zawodowych skrywa mroczny sekret. W jego życiu alkohol odgrywa rolę cichego destruktora, który powoli, lecz nieubłaganie odbiera mu wszystko, co kiedyś było dla niego ważne.

Powieść już od pierwszych stron angażuje czytelnika, stawiając go w roli niemalże bezpośredniego obserwatora zmagań profesora. Stroszkiewicz, choć podziwiany przez studentów i współpracowników, we własnych oczach jawi się jako człowiek rozdarty między geniuszem a słabością. Mikrut-Filipiak znakomicie ukazuje dwoistość tej postaci – na zewnątrz twardy, pewny siebie autorytet, wewnątrz zaś pełen lęku, wstydu i stopniowo pogrążający się w otchłani uzależnienia człowiek.

Jednym z największych atutów książki jest dogłębna analiza psychologiczna bohatera. Czytelnik nie tylko śledzi jego upadek, ale również ma szansę zrozumieć, jak łatwo można wpaść w pułapkę nałogu. Autor unika prostego moralizowania – nie przedstawia profesora jako człowieka jednoznacznie złego czy słabego. Wręcz przeciwnie, jego historia pokazuje, że uzależnienie nie zawsze jest świadomym wyborem, a jego korzenie sięgają głęboko w przeszłość, często do dzieciństwa i skomplikowanych relacji rodzinnych.

Mikrut-Filipiak buduje fabułę w sposób niezwykle realistyczny. Opisy scen z życia codziennego Stroszkiewicza, jego relacji z rodziną, studentami i współpracownikami oddają napięcie, jakie towarzyszy mu na każdym kroku. Wszyscy coś podejrzewają, lecz nikt nie ma odwagi powiedzieć tego wprost. Autor ukazuje nie tylko wewnętrzne rozterki bohatera, ale również mechanizmy społeczne związane z postrzeganiem alkoholizmu – od przemilczania problemu po bierną akceptację i strach przed konfrontacją.

Narracja w "Ślepcu" jest dynamiczna i pełna emocji. Mikrut-Filipiak nie unika trudnych momentów, wręcz przeciwnie – brutalnie szczere opisy upadku profesora sprawiają, że czytelnik momentami odczuwa niemal fizyczny dyskomfort. Jednak to właśnie te sceny są najmocniejszym punktem książki – zmuszają do refleksji nad istotą uzależnienia i jego konsekwencjami.

Interesującym elementem powieści jest także osadzenie fabuły w środowisku medycznym. Czytelnik nie tylko śledzi losy profesora jako człowieka, ale również obserwuje jego funkcjonowanie jako lekarza i wykładowcy. Fachowa terminologia, realistyczne opisy przypadków medycznych oraz atmosfery akademickiej dodają autentyczności całej historii.

Nie sposób pominąć roli żony profesora, postaci, która w cieniu jego sukcesów i dramatów stanowi fundament jego życia. Jej walka o rodzinę, próby ratowania męża i jednoczesna bezsilność wobec jego destrukcyjnych decyzji to przejmujący wątek, który podkreśla, że uzależnienie nigdy nie dotyczy wyłącznie osoby pijącej – to dramat całego otoczenia.

"Ślepiec" to książka, która porusza do głębi. To historia o upadku, ale i o nadziei. Mikrut-Filipiak pokazuje, że walka z nałogiem jest trudna, pełna porażek, ale nie niemożliwa do wygrania. To powieść, która pozostaje w pamięci na długo po przeczytaniu, skłaniając do zastanowienia się nad naturą ludzkich słabości i siłą, jaką daje wsparcie bliskich. Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto szuka literatury wymagającej, poruszającej i niepozostawiającej obojętnym.

Moja ocena: 8/10

Recenzja napisana przez: Gosia Celinska


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz