Wybrzeże czasu - Tomasz Czerwień

 

A co, jeśli śmierć to dopiero początek?

Młody chłopak robi wszystko, by przetrwać w Mieście. Zrywa więzi ze swoją przeszłością, pracuje na dwa etaty, jest dumny, że stać go na własne mieszkanie w dobrej lokalizacji i ma grono oddanych przyjaciół. Jednak mimo że na co dzień otacza się ludźmi, wciąż czuje się przeraźliwie samotny.

Nikt bowiem nie zna prawdy na jego temat. Nikt poza… Miastem. Ale ono nie przynosi pocieszenia swoim mieszkańcom. Niepokój towarzyszy więc chłopakowi niemal nieustannie.

W końcu z południa nadciąga zagłada – nieoczekiwanie ludzie zaczynają popadać w stan między snem a śmiercią. Nad Miastem rozciąga się Smuga, prastara zagadka tego świata, która łamie wszystkie zasady rządzące rzeczywistością. Jej tajemnice są znane tylko trójce śmiałków, po których wszelki ślad zaginął. Czy znajdzie się ktoś, kto ponownie odważy się jej dotknąć?A co, jeśli śmierć to dopiero początek?

Młody chłopak robi wszystko, by przetrwać w Mieście. Zrywa więzi ze swoją przeszłością, pracuje na dwa etaty, jest dumny, że stać go na własne mieszkanie w dobrej lokalizacji i ma grono oddanych przyjaciół. Jednak mimo że na co dzień otacza się ludźmi, wciąż czuje się przeraźliwie samotny.

Nikt bowiem nie zna prawdy na jego temat. Nikt poza… Miastem. Ale ono nie przynosi pocieszenia swoim mieszkańcom. Niepokój towarzyszy więc chłopakowi niemal nieustannie.

W końcu z południa nadciąga zagłada – nieoczekiwanie ludzie zaczynają popadać w stan między snem a śmiercią. Nad Miastem rozciąga się Smuga, prastara zagadka tego świata, która łamie wszystkie zasady rządzące rzeczywistością. Jej tajemnice są znane tylko trójce śmiałków, po których wszelki ślad zaginął. Czy znajdzie się ktoś, kto ponownie odważy się jej dotknąć?

„Wybrzeże czasu” Tomasza Czerwień to książka, która wciąga od pierwszych stron, a jej mroczna, niepokojąca atmosfera nie pozwala oderwać się od lektury. Historia młodego chłopaka, który zmaga się z samotnością w tętniącym życiem, pełnym ludzi Mieście, jest pełna zagadek i nieoczywistych rozwiązań. To opowieść o człowieku, który, mimo iż otacza się ludźmi, nie potrafi odnaleźć sensu w swoim życiu, a jego jedynym towarzyszem pozostaje niepokój. Dzieło Czerwienia to niezwykła mieszanka psychologicznego napięcia z elementami thrillera i realizmu magicznego, które stawiają pytania o granice rzeczywistości.

Bohater książki, młody mężczyzna, który wydaje się mieć wszystko – własne mieszkanie, dobrze płatną pracę i przyjaciół – skrywa głęboką samotność. Jego życie jest jak wyścig, w którym, pomimo sukcesów, czuje się coraz bardziej zagubiony i odcięty od samego siebie. To postać, której niepoznany ból i tajemnica stają się centralnym punktem powieści. W tej historii samotność jest niemal namacalna, a bohater wciąż zmaga się z niewyjaśnionymi lękami, które powoli przejmują nad nim kontrolę.

Mimo swojego sukcesu, chłopak nie potrafi poradzić sobie z przeszłością, którą stara się wymazać. Smuga – tajemnicze zjawisko nad Miastem – staje się katalizatorem zmian. To nie tylko metafora jego wewnętrznych rozterek, ale również wydarzenie, które z dnia na dzień przewraca świat do góry nogami. Ludzie zaczynają wpadać w stan przypominający śmierć, a mężczyzna, próbując zrozumieć, co dzieje się z jego otoczeniem, coraz bardziej zagłębia się w samym sobie.

Z każdą stroną napięcie rośnie, a rzeczywistość, jaką znał bohater, przestaje być pewna. Smuga, rozciągająca się nad Miastem, łamie wszelkie zasady logiki i czasu. Czerwień w mistrzowski sposób wprowadza elementy, które budzą niepokój i pozwalają czytelnikowi zastanowić się nad pytaniem o granice tego, co możliwe. W tej opowieści nie ma prostych odpowiedzi, a każda próba ich znalezienia prowadzi do nowych, nieoczywistych odkryć.

Przewrotność fabuły polega na tym, że zagłada nadchodzi nieoczekiwanie, ale jest zarazem czymś, co nie daje się łatwo zrozumieć. Zniknięcie trójki śmiałków, którzy poszli zbyt daleko, by zgłębić tajemnice Smugi, jest jednym z wielu elementów, które budują poczucie niepewności. Czy główny bohater podejmie się wyzwania, które może go kosztować życie, a może więcej? Czerwień stopniowo ujawnia kolejne warstwy tej zagadki, nie dając czytelnikowi ani chwili wytchnienia.

Książka jest pełna mrocznych, surrealistycznych obrazów, które wywołują uczucie osaczenia i zagubienia. Miasto, pełne ludzi, wcale nie jest miejscem, które daje poczucie bezpieczeństwa. Wręcz przeciwnie – jest przestrzenią, w której każdy bohater czuje się obcy, a świat, w którym żyje, wydaje się zawieszać w czasie i przestrzeni. To opowieść o rozdarciu między tym, co prawdziwe, a tym, co wydaje się tylko iluzją.

Czerwień zręcznie prowadzi nas przez tę opowieść, stopniowo odkrywając przed nami tajemnice Miasta i Smugi. Pisząc w sposób, który zmusza do refleksji, jednocześnie nie zapomina o wciągającej akcji i dynamicznych zwrotach. Jego styl jest pełen subtelności, ale zarazem wyrazisty, co sprawia, że książka wciąga na tyle, że trudno się od niej oderwać.

„Wybrzeże czasu” to powieść, która nie daje łatwych odpowiedzi, ale zadaje pytania, które zostają z czytelnikiem na długo po przeczytaniu ostatniej strony. To książka o zagadkach, które są tak strefą niepoznaną, że stają się niemal częścią bohatera. To również opowieść o tym, jak łatwo zgubić się w świecie, który, mimo że pozornie jest pełen ludzi, może okazać się najbardziej samotnym miejscem. To książka, która na długo zapada w pamięci, zmuszając do przemyśleń o naturze rzeczywistości, życia i śmierci.

Polecam „Wybrzeże czasu” wszystkim, którzy lubią zagadki, tajemnice i literaturę, która zmusza do zastanowienia się nad tym, co kryje się za powierzchnią. Czerwień stworzył opowieść, która angażuje nie tylko umysł, ale także emocje, wciągając czytelnika w świat, w którym granice między życiem a śmiercią, snem a jawą, stają się coraz bardziej zamazane.

Moja ocena: 7/10

Recenzja napisana przez: Gosia Celińska

Wydawnictwo: Novae Res

fantasy, science fiction

Data wydania: 2024-11-04

Liczba stron: 418

ISBN: 9788383733562