Kazuo Ishiguro - Klara i Słońce
„Klara i Słońce” to
pierwsza od kilku lat i pierwsza po otrzymaniu Nagrody Nobla powieść
KazuoIshiguro. Oraz moje pierwsze spotkanie z tym pisarzem. Można by uznać, że
niezbyt fortunne, często się mówi przecież, że wraz z osiągnięciem statusu
noblisty pisarze przestają pisać dobrze lub przestają pisać w ogóle. Myślę, że
nie dotyczy to jednak tego przypadku. Klara jest SP, Sztuczną Przyjaciółką,
androidem, który został stworzony, by towarzyszyć dzieciom. Jej świat jest
podobny do naszego, ale pewne zdobycze techniki sprawiły, że żyje się w nim
inaczej. Dzieci – zwłaszcza te korygowane – uczą się tylko zdalnie, brak im
kontaktów z innymi. Zadaniem SP jest uchronić je przed samotnością. Ale Josie,
podopieczna Klary ma też inne, poważne problemy. Zaradzić może jedynie potężna
siła, ta sama, która wprawia w ruch Klarę: Słońce. Świat przedstawiony przez
Ishiguro nie jest cyberpunkową dystopią, ale pod powierzchnią tej w większość
pogodnej, prostej historii kryją się te same problemy. Ingerencja w ludzki
organizm, nierówności, pytania o istotę człowieczeństwa. Widzimy rzeczywistość
oczami głównej bohaterki, więc autor nic nam nie wyjaśnia – wszystko dookoła
jest jednocześnie oczywiste, ale i obce, skomplikowane. Spojrzenie Klary nie
jest bowiem takie samo jak spojrzenie człowieka – a może jednak jest? Widzimy
jednak tylko tyle, ile ona – nie poznamy całej historii Paula ani Helen. Nie
dowiemy się, jak funkcjonuje ten świat, bo nie to jest Klarze potrzebne.
Ishiguro stosuje najsilniejszą literacką broń: prostotę. Jego opowieść jest
nieskomplikowana, wręcz schematyczna. Słyszeliśmy coś podobnego już wiele razy,
ale co z tego? Rozmowa dwojga nastolatków i dorysowana przez jednego z nich
kwestia w dymku uderza dużo silniej niż długi i dramatyczny wywód bohatera
brutalnej, pełne przemocy powieści o tym, jak niebezpieczne może być
ingerowanie w ludzki genom. Klara jest dobra. Właściwie wszyscy bohaterowie tej
powieści tacy są. Możemy im współczuć mniej lub bardziej, możemy się z nimi
utożsamiać lub nie, ale wszyscy chcą dobrze. Tylko wychodzi im lepiej lub
gorzej. Zupełnie jak w życiu, gdzie częściej niż z zepsutymi do szpiku kości
złoczyńcami mamy do czynienia z przyjaciółmi i rodziną, którzy bardzo chcą
pomóc, ale efekt jest różny. Tylko Klara nie traci nadziei. Nie traci
cierpliwości, jest wytrwała, oddana i pełna wiary. W tych niestabilnych czasach
bądźmy jak Klara.
Tytuł: Klara i Słońce
Autor:Kazuo Ishiguro
Tłumacz: Andrzej Szulc
Data wydania: 2021-03-24
Liczba stron: 319
Wydawca: Albatros
ISBN: 9788382153651
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz