Rafał Ziętek - Rękopis z Ogrodu

 

„Jak znaleźć swoje miejsce w życiu i gdzie szukać szczęścia i spełnienia”. Takie hasło towarzyszy książce, którą postaram się w jak najlepszy sposób przybliżyć.

„Rękopis z ogrodu” Rafała Ziętka to zbiór 4 na pozór różnych opowiadań. Bohaterowie każdego z nich nieustannie poszukują swojego raju, własnego Edenu. „Ogród” który pojawia się w każdej historii, stanowi przenośnię do owego Raju. Od pierwszego oddechu każdy z nas otwiera pierwszą stronę książki, której fabułę zapisujemy my sami. Od nas zależy jakie wartości będziemy pielęgnować oraz czy będzie to życie w zgodzie ze sobą.

Początkowo bardzo ciężko czytało mi się kolejne strony. Bohaterowie opowiadają swoje historie jakby stali z boku, byli obserwatorami. Pierwsza z nich jest opowieścią o miłości, zrozumieniu, że tylko ona jest najważniejsza i że bez niej życie jest nie w pełni wartościowe. Główny bohater dopiero pod koniec opowieści zdaje sobie sprawę, że do pełni szczęścia brakowało mu tylko jej. Kolejna historia opisana oczami dziewczynki, która prawdopodobnie umarła i przedstawia swój świat widziany z góry. Codzienne życie prostych ludzi, dla których zapach wiatru, czy blask słońca to rzeczy, których nie da się zastąpić niczym innym. Szacunek do każdego stworzenia, każdej rośliny, to wartości, których często brakuje we współczesnym świecie. Trzecie opowiadanie to historia chłopca z wodogłowiem, którego rodzina wykazuje zdolności nadprzyrodzone. Żyjąc w skrajnej biedzie bez prądu, bieżącej wody cieszą się każdym dniem. Wbrew pozorom to rodzina chłopca rządzi miasteczkiem, w którym mieszkają. Dzięki swym mocom wpływają na świadomość pozostałych mieszkańców, ich decyzje, wybory. Raj na Ziemi to dla nich otoczenie, najbliżsi, spokój i życie z zgodzie z naturą i samym sobą. Bo to właśnie taka harmonia zapewnia człowiekowi odnalezienie „Ogrodu”. Ostatnia opowieść, to najkrótsze opowiadanie, o dwojgu młodych ludzi, którzy zakochują się w sobie bez pamięci. Naprzemiennie przedstawione oczami każdego z nich największe uczucie, które rządzi tym światem. Pozwolę sobie zacytować autora: „ Z całego świata wystarczy mi tylko on, bo przecież tam, gdzie on, tam jest mój raj”. Myślę, że tymi słowami Rafał Ziętek podsumowuje swoje dzieło.

Moim zdaniem powieść dość specyficzna, czyta się ją dość trudno. Wielokrotnie przewija się wątek metafizyki, połączony z teorią nieskończoności. Jednak przesłanie jakie za sobą niesie, jest ponadczasowe. Tutaj posłużę się kolejnym cytatem autora:” „Gdy ratujemy pszczołę, która spadła z liścia nenufaru, jest to tak samo ważne jak to, żeby dzieci idąc do szkoły, zabrały drugie śniadanie. Bez jednego i drugiego nasz Ogród byłby niezupełny. Ta zupełność naszego Ogrodu jest nie z tej ziemi”. W tych słowach Rafał Ziętek ukazuje czytelnikowi, najważniejszą wartość, jaką jest szacunek do Ziemi, roślin, zwierząt, bo to dzięki nim człowiek istnieje. Szacunek należy okazywać każdej istocie, rzeczy, czy zjawisku. Historie opisane w książce są tylko pretekstem do zajrzenia w głąb samego siebie. Miłość, otaczająca nas natura, przemijanie, to tylko kilka z wartości, nad którymi warto się pochylić na dłużej. Bo czym będzie człowiek, który nie odnajdzie swojego Ogrodu na Ziemi?

 Katarzyna Załuska

Autor: Rafał Ziętek 

Tytuł: Rękopis z Ogrodu 

Data Wydania: 15.02.2021

Liczba stron:422

Wydawnictwo: Novae Res

ISBN: 978-83-8219-230-8