Tytuł:
Pożegnanie z sobą
Autor:Jarosław
Musialik
Data
wydania:2020
Wydawca:Novae
Res
ISBN:978-83-8147-758-1
Liczba
stron:248
Ucieka. Jest przyzwyczajony, w życiu tak często uciekał. Da radę. Wróci. Oswaja swoje zmysły z rzeczywistością tego pomieszczenia, z rzeczywistością tej chwili (…) Kiedy jestem zmuszony zetknąć się ze światem rzeczywistym, to napięcie jest tak ogromne, że kiedy już mija, jestem emocjonalnie wyciśnięty, nie ma mnie, nie mam siły żeby trwać (...) Nie mam siły żeby pracować, nie mam siły żeby się relaksować, nie mam siły żeby odpoczywać. Rano budzę się nieobecny. Nie ma mnie we mnie, nie istnieję (...) Nie wiem od czego zacząć, że nie pamiętam życia, to chyba przede wszystkim, chociaż sprowadza mnie tutaj coś innego. Gdyby nie to, chyba by mnie tutaj nie było. Powiedziano mi, że nazywa się to osłupieniem dysocjacyjnym. I to zdarza się od niedawna (…)” To tylko namiastka opisu przeżyć człowieka zmagającego się z fenomenem jakim jest zaburzenie dysocjacyjne.
„Pożegnanie
z sobą” to opowieść o trudnym życiu, o życiu w którym każdego dnia trzeba
zaczynać od nowa. Autor podjął się bardzo trudnego zadania – bowiem mierzył się
z przedstawieniem swego rodzaju studium przypadku mężczyzny zmagającego się z
rozpoznaniem zaburzeń dysocjacyjnych. Zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją
Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-10), w zaburzeniach dysocjacyjnych lub
konwersyjnych dochodzi do częściowej lub całkowitej utraty prawidłowej
integracji między wspomnieniami z przeszłości, poczuciem własnej tożsamości,
bezpośrednimi wrażeniami i kontrolą ruchów dowolnych ciała.
Główny
bohater książki to dojrzały mężczyzna, który zawodowo zajmuje się architekturą.
Ma żonę, dwójkę dzieci. Poznajemy go, kiedy ma już pewne objawy zaburzeń
dysocjacyjnych. Nagle, jego życie gwałtownie się zmienia, a każdy dzień staje
się odkryciem i zaczynany jest zupełnie na nowo. Głównym wątkiem jest
oczywiście historia człowieka zmagającego się z zaburzeniem dysocjacyjnym.
Niemniej można w niej odnaleźć również wątek poszukiwania granic prawdy i
kłamstwa, szczerości wobec siebie samego, a także odwagi w przezwyciężaniu
największych lęków. W książce odnajdziemy tak naprawdę dramat człowieka
uwięzionego we własnym ciele. Mężczyzny, któremu choroba odbiera świadomość,
wszystko co dotychczas znał, wiedział, rozpoznawał. W opowieści, Krzysztof –
główny bohater książki prowadzi nas przez swoje trudne życie, pokazuje jak
zmaga się z chorobą, w jaki sposób za wszelką cenę próbuje uporać się z
objawami tej choroby. Nie zawsze jednak jest szczery, co później przynosi mu
różne konsekwencje. To również opowieść o codziennych trudach życia –
problemach małżeńskich, problemach w relacji z dziećmi.
To
poruszająca, ale i smutna historia o tym, jak żyć z chorobą, jak z nią żyć, jak
toczyć walkę dzień po dniu o każdą chwilę swego życia. Opowieść skłania do
refleksji oraz weryfikacji dotychczasowego życia. „Pożegnanie z sobą” to
zdecydowanie pełna życia i emocji historia o tym, jak choroba może nami
kierować. Polecam serdecznie, szczególnie osobom zainteresowanym trudną,
psychologiczną tematyką.
Komentarze
Prześlij komentarz