„Akela" Radosław Rutkowski

Pierwsze lata po II wojnie światowej, wieś na Podlasiu. Podejrzany o związki z podziemiem Franciszek Śliwowski zostaje aresztowany przez służby bezpieczeństwa i wywieziony do Białegostoku, gdzie słuch o nim ginie. Wkrótce potem jego towarzysze przyprowadzają do domu Śliwowskich wyjątkowego psa, owczarka niemieckiego o imieniu Akela.

Wydawnictwo: Novae Res

Data wydania: 2024-09-26

Liczba stron: 488

ISBN: 9788383732480

Kto okaże się twoim przyjacielem w mrocznych czasach?

Pierwsze lata po II wojnie światowej, wieś na Podlasiu. Podejrzany o związki z podziemiem Franciszek Śliwowski zostaje aresztowany przez służby bezpieczeństwa i wywieziony do Białegostoku, gdzie słuch o nim ginie. Wkrótce potem jego towarzysze przyprowadzają do domu Śliwowskich wyjątkowego psa, owczarka niemieckiego o imieniu Akela.

Zwierzę od początku budzi niepokój żony Franciszka, Natalii, lecz dzieci są nim zafascynowane. Między młodym Jurkiem a psem rodzi się niezwykła więź. Przez następne lata Akela towarzyszy chłopcu w codziennych przygodach, broniąc go przed niebezpieczeństwami, a przy tym narażając się mieszkańcom wsi. Niektórzy z nich nigdy nie zapomną doznanych od niego upokorzeń… i będą czekać na okazję, by się zemścić.

„Akela” to przejmująca historia oparta na prawdziwych wydarzeniach, która pokazuje trudy oraz absurdy powojennych czasów i udowadnia, że przyjaźń ma różne oblicza.

„Akela” to poruszająca opowieść, która przenosi nas do powojennej Polski – czasu niepokoju, trudnych wyborów i nieustannej walki o przetrwanie. Chociaż tytuł sugeruje historię o psie, w rzeczywistości Akela jest symbolem, kluczem do zrozumienia relacji międzyludzkich oraz siły miłości i przyjaźni w najtrudniejszych chwilach. 

 

Narracja skupia się na losach rodziny Śliwowskich, których życie zostaje dramatycznie zmienione po aresztowaniu głowy rodziny, Franciszka, podejrzanego o związki z podziemiem. Wraz z jego zniknięciem dom staje się miejscem pełnym strachu i niepewności. Wtedy w progi ich domu trafia Akela – owczarek niemiecki, który, jak twierdzą dawni towarzysze Franciszka, ma strzec bezpieczeństwa rodziny. 

 

Relacje domowników z psem od początku są różne. Żona Franciszka i córka podchodzą do Akeli z nieufnością, widząc w nim bardziej zagrożenie niż wsparcie. Jednak dla Jurka, syna Franciszka, pies od razu staje się nie tylko towarzyszem, ale także powiernikiem. Ich więź rozwija się na tle codziennych trosk i zmagań, stając się jednym z centralnych wątków książki. 

 

Narracja wyróżnia się emocjonalnym bogactwem i niezwykle sugestywnym stylem. Autor z dużą subtelnością balansuje między perspektywą dziecka a spojrzeniem osoby dorosłej, dzięki czemu historia nabiera uniwersalnego charakteru. Plastyczne opisy Podlasia, gdzie toczy się akcja, pozwalają zanurzyć się w realiach powojennej wsi, z jej radościami, trudnościami i niekiedy bolesną codziennością. 

 

Tajemnicza przeszłość Akeli stanowi dodatkowy element napięcia w książce. Pies, który był wcześniej szkolony do zadań wymagających brutalności i posłuszeństwa, niesie ze sobą nie tylko doświadczenie, ale także cień mrocznych wydarzeń. Jego obecność w rodzinie to symboliczne starcie przeszłości z teraźniejszością, a także próba pokazania, że nawet najciemniejsze historie mogą znaleźć odkupienie w miłości i zaufaniu. 

 

Książka „Akela” to nie tylko opowieść o psie i jego przygodach, ale przede wszystkim refleksja nad ludzką naturą. Autor dotyka kwestii zaufania, lojalności i zdolności do przebaczania. To także przypomnienie o sile relacji, jakie człowiek może nawiązać ze zwierzęciem, które nierzadko staje się opoką w trudnych chwilach. 

 

Zakończenie książki, głęboko wzruszające, zmusza do refleksji nad kruchością życia i wartością wspólnie przeżywanych chwil. „Akela” to opowieść, która pozostaje w pamięci na długo, oferując cały wachlarz emocji – od radości i wzruszenia po smutek i nostalgię. 

 

To książka, którą warto przeczytać nie tylko ze względu na pięknie opowiedzianą historię, ale także dla głębszego zrozumienia ludzkiej kondycji i siły więzi. Autor pokazuje, że nawet w najbardziej mrocznych czasach istnieją promienie nadziei, które potrafią rozświetlić rzeczywistość. Gorąco polecam tę wyjątkową i pełną emocji lekturę.

Moja ocena: 7/10

"Gwiazdka. Opowieści ilustrowane" Louisa May Alcott

Książki Louisy May Alcott gwarantują mi zawsze same pozytywne odczucia. Są to opowieści pełne ciepła, spokoju, miłości i radości, otulające jak ciepły kocyk w ponury jesienny wieczór. Nie brak w nich oczywiście smutnych momentów, małych i większych tragedii, jednak z reguły kończą się dobrze i pozostawiają mnie z takim poczuciem ciepełka w sercu. Sięgając po Gwiazdkę. Opowieści ilustrowane, nastawiłam się też na tego typu lekturę, a co otrzymałam? Sprawdźcie w recenzji poniżej…

"Nigdy nie trać wiary w stare opowieści, nawet jeśli stwierdzisz, że są one jedynie miłym cieniem uroczej prawdy"

Na ten zbiór składa się osiem niedługich opowiadań, które łączy czas akcji – okres Bożego Narodzenia – a także fakt, że mają jakiś morał. Nie są to jednak powtarzalne historie, każda z nich jest inna i dotyczy innego spojrzenia na ten szczególny świąteczny czas. 

Boże Narodzenie na wsi, najdłuższe z całego zbioru, to pochwała prostego wiejskiego życia. Opowiada ono o Sophie, młodej kobiecie z miasta, która spędza świąteczny czas u krewnych na wsi. Postanawia ona zaprosić też swoich wielkomiejskich przyjaciół, żeby mogli poznać nieco inny sposób na życie, pełen radości, spokoju i ciężkiej pracy. Pobyt przyjaciół na wsi przynosi zaskakujące owoce…

Spełniony sen opowiada historię małej Effie pochodzącej z bogatego domu. Dziewczynce znudziła się świąteczna krzątanina i całe naręcza prezentów, jakie co roku dostaje. Po rozmowie z mamą i po lekturze pewnej książki ma niesamowity sen, który pozwala jej zrozumieć sedno Świąt Bożego Narodzenia – dzielenie się dobrem z innymi. Gdyby tylko sny mogły się spełniać…

Niespodzianki Tessy to ciepła opowieść o dziewczynce, która po śmierci matki opiekuje się swoim rodzeństwem i postanawia zdobyć dla nich świąteczne prezenty. Jej krótka historia pokazuje, że ci, którzy żyją dla innych też mogą zostać nagrodzeni za swoje poświęcenie. Z kolei Sen Becky to drugie opowiadanie, w którym marzenia senne mają znaczenie. Tym razem morał jest taki, że jeśli ktoś się stara czynić dobro, zostanie doceniony, nawet jeśli nie zawsze mu się udaje.

Bal noworoczny opowiada losy Kitty, zaproszonej na tytułowy bal. Dziewczyna pochodzi z ubogiej rodziny, ale postanawia na tę okazję zdobyć kreację, która zwróci uwagę wszystkich. Jej historia to zdecydowanie pochwała skromności w życiu i ubiorze. A Boże Narodzenie Tilly to bardzo krótka opowieść, która pokazuje, że osoby, które kochają swoich bliźnich, będą wynagrodzone.

Opowieść Rosy to nietypowa dla autorki historia, bowiem snuta jest z perspektywy konia, konkretnie klaczy o imieniu z tytułu. A z kolei w Co widział i powiedział dzwon swój głos mają dzwony, czy raczej ich duszki, które z perspektywy wież kościelnych, katedralnych czy ze statków obserwują świat i dzielą się swoimi spostrzeżeniami na temat ludzkiej głupoty i chciwości…

Cała książka to raptem 156 stron, do przeczytania w jeden wieczór. Są to jednak strony wypełnione szczególnym świątecznym klimatem, ciepłem domowego ogniska, radościami płynącymi z pomocy innym, czy miłości do drugiego człowieka, ale też odrobiną moralizatorstwa i szczyptą smutku. Wszystkie osiem opowiadań pokazuje co jest istotne, nie tylko od święta, ale i na co dzień: troska i poszanowanie innych, wsparcie dla tych w gorszej sytuacji, szczerość i skromność. 

Opowieści są ozdobione dopasowanymi ilustracjami, wydane z dbałością o szczegóły – w pięknej twardej oprawie, ze spójną z nią wyklejką i pasującymi do nich stronami z tytułami poszczególnych opowiadań. Ładna i mądra, nieco staroświecka treść łączy się więc ze starannie przygotowaną stroną wizualną. Całość stanowi świetną lekturę, nie tylko na Święta Bożego Narodzenia i nada się idealnie na prezent. Polecam!

Tytuł: Gwiazdka. Opowieści ilustrowane
Autor: Louisa May Alcott
Tłumaczenie: Joanna Wadas
Data wydania: 2024-10-23
Wydawca: Wydawnictwo MG
Liczba stron: 156
ISBN: 978-83-8241-075-4

Autorka recenzji: Aga

„Poradnik grzebania kotów" Mika Modrzyńska

 

Czy można skonstruować nieszablonowy, młodzieżowy kryminał z bohaterami w okolicach magicznej trzydziestki, osadowiony w Polsce? Można - Mice Modrzyńskiej się udało.

Stefania wojażąc po świecie i chwytając się dorywczych prac, odkłada w czasie ustatkowanie. W wyniku pewnych wydarzeń pojawia się w swojej rodzinnej wsi, aby zaopiekować się domem (i kotami) pod wakacyjną nieobecność rodziców. Przeszłość powraca do niej karmiona znajomymi miejscami. Przeszłość, w której majaczy zbrodnia. 

Świerzym wydarzeniem we wsi jest odnalezienie w pobliskim bagnie zwłok. Martyna została zamordowana w wieku ledwie trzynastu lat. W czasie, gdy wraz ze Stefanią chodziły razem do klasy. Były przyjaciółkami, miały razem uciec z domu... teraz główna bohaterka postanawia rozwikłać zagadkę prowadząc prywatne śledztwo.

Stefania jest miłośniczką popularnych tak teraz podcastów true crime i liczne nawiązania do realnych morderstw znajdziemy w książce. Nie ma zaufania do prowincjonalnej policji, zamiast tego - wiarę w swoją dedukcję i poczucie moralnego obowiązku.

Wątek kryminalny poprowadzony jest bardzo dobrze. Początkowo miotamy się z brakiem podejrzanych i czytelniczą obietnicą, że w końcu wszystko okaże się jasne i logiczne, by później autorka wodziła nas za nos, mieszała i tworzyła zawijasy historii.

Powieść czyta się niezwykle szybko, akcja pochłania naszą uwagę do tego stopnia, że ciężko przerwać lekturę. Polecam czytanie nocą dla dodania sobie klimatu. Mnie książki nie udało się odłożyć - szkoda mi było opuszczać wykreowany przez Modrzyńską świat.

Warto zaznaczyć, że nie jest to mroczny kryminał w stylu noir, co mógłby sugerować tytuł. Nastrój jest raczej (mimo wszystko) lekki, nastoletni. Może mieć to związek z niedojrzałością emocjonalną głównej bohaterki, która niejako, także przez dramatyczne wydarzenia, zatrzymała się na młodzieńczym etapie. Pojawiło się u mnie skojarzenie z netflixowskim serialem Bring back Alice. Pod wzglęfem klimatu, nie treści.

Poza oczywistą historią zbrodni, sporo miejsca autorka poświęciła romantycznej sferze bohaterów (i to także dodaje książce lekkości). W efekcie otrzymaliśmy coś na kształt kryminału young adult, choć z postaciami w wieku średnim. Przewrotny miks i zaskakująco udany. Łączy w sobie zalety obu gatunków.

Dodatkowym smaczkiem jest oddanie atmosfery małej, mazurskiej wsi, w której wszyscy mieszkańcy świetnie się znają, plotkują i mają nieograniczoną wiedzę o sąsiadach.

Szczerze polecam, choć nie mogę zapewnić, że żaden kot nie ucierpiał. 

Moja ocena: subiektywne 10/10.

Zrecenzowała: zielony_motyl

Tytuł: Poradnik grzebania kotów

Autor: Mika Modrzyńska

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Data wydania: 01.10.2024

Liczba stron: 302

ISBN: 9788383353296

„Cymelium. Tom 3. Z innej bajki" – antologia

To nie są bajki na dobranoc ani baśnie, które znasz z książek Andersena. Zagłębiając się w lekturę tekstów z najnowszego tomu opowiadań Cymelium, udasz się w czytelniczą podróż i spotkasz na swojej drodze między innymi Czerwonego Kapturka, Królewnę Śnieżkę, Brzydkie Kaczątko, a także inne znane Ci postaci.

Z jakimi problemami będą się zmagać? W jakie zagadki kryminalne zostaną wplątani? Podążaj tropem pozostawionym na kartkach książki i dowiedz się, jaki los czeka naszych bohaterów.

Cymelium: Z innej bajki to dziesięć wariacji na temat popularnych bajek i baśni. Opowiadania oprawione są w wyjątkową okładkę zaprojektowaną z dbałością o każdy detal. Już dziś możesz zamówić swój egzemplarz w przedsprzedaży.

"Kapitan przywitał mnie z entuzjazmem, kazał napić się wódki i z poważną miną wytłumaczył, że myśliwych w Gdańsku na pewno zabijał Czerwony Kapturek szukający rozpaczliwe Wilka, który zabił jego babcię. Wydawało mi się to świetnym żartem, więc głośno zaśmiałem się w odpowiedzi." – G. Bryszewski, Jak złapać wilka?

"Była słodka jak kostki białego cukru, które przyniosła dziewczynie do kawy. Urocza jak kwiaty, którymi przywitała partnerkę syna, gdy wprowadzała się do ciasnego mieszkania. Usłużna i delikatna jak pościel, którą zawsze prała i prasowała, zanim zaścielała nowe łóżko w pokoju już narzeczonej, ale wciąż nie żony jej syna – oczywiście jak najdalej od synowskiego tapczanu." – A. Tarnowska, Starucha ze skarpetami

"Jak mam wybierać pomiędzy myciem kibla, a czekaniem na rycerza w lśniącej zbroi, to wybieram to pierwsze. Umyję, a potem fajrant, idziesz pykać w gierki." – A. Woźniak-Marchewka, Róża i śnieg

Cymelium: Z innej bajki to fascynujący zbiór dziesięciu opowiadań, które rzucają świeże światło na znane wszystkim baśnie i postacie z dzieciństwa. Autorzy tego tomu nie tylko odważnie reinterpretują klasykę, ale także umiejętnie wplatają elementy kryminału, tworząc niezwykle wciągające i zaskakujące historie. 

Każde z opowiadań zabiera czytelnika w inną podróż, oferując nową perspektywę na losy takich postaci jak Czerwony Kapturek czy Królewna Śnieżka. Czytelnik poznaje bohaterów z zupełnie innej strony: są oni uwikłani w kryminalne intrygi, mierzą się z mrocznymi tajemnicami lub po prostu stają twarzą w twarz z wyzwaniami, które brzmią dziwnie znajomo, a jednocześnie są zupełnie inne od oryginałów. 

Nie sposób nie docenić talentu pisarskiego autorów – ich styl jest lekki, a jednocześnie sugestywny. Opowiadania są zwięzłe, ale bogate w emocje i szczegóły, które sprawiają, że świat przedstawiony nabiera głębi. Czasem aż szkoda, że historie kończą się tak szybko – niektóre z nich mogłyby śmiało stać się pełnowymiarowymi powieściami, a ich rozwinięcie byłoby równie satysfakcjonujące. 

Szczególnie warte uwagi są zaskakujące puenty, które nadają opowiadaniom dodatkowego charakteru. Na przykład, historia Czerwonego Kapturka w roli podejrzanego o serię morderstw w Gdańsku jest zarówno brawurowa, jak i przewrotna, zmuszająca czytelnika do refleksji nad moralnością i motywacjami bohaterów. Podobnie, pełna sarkazmu i humoru opowieść o współczesnej Śnieżce mierzącej się z codziennymi wyzwaniami życia w małym mieszkaniu, daje nowy wymiar temu, co „bajkowe”. 

Książka jest również ucztą dla oka – pięknie zaprojektowana okładka zachęca do sięgnięcia po nią i obiecuje, że to, co kryje się w środku, będzie równie wyjątkowe. 

Cymelium: Z innej bajki to pozycja idealna dla miłośników baśniowych reinterpretacji oraz tych, którzy cenią sobie opowiadania pełne inteligentnych zwrotów akcji. To książka, która bawi, zaskakuje i na długo pozostaje w pamięci. Gorąco polecam zarówno na wieczory z kubkiem herbaty, jak i jako temat do rozmów w gronie przyjaciół.

Tytuł: Cymelium: Z innej bajki
Autorzy: Grzegorz Bryszewski, Natalia Dępczyk, Paweł Homma, Anna Kaczor, Zuzanna Marciniak, Agata Pieniążek, Mateusz Szuba, Aleksandra Tarnowska, Aleksandra Woźniak-Marchewka, Dorota Żuromska
Cykl: Cymelium (tom 3)
Data wydania: 2024-11-23
Wydawca: Mafia Literacka
Liczba stron: 262
ISBN: 9788396671622

Moja ocena: 9/10

„Garbate lato" Małgorzata Sidz

Małgorzata Sidz zabiera nas w podróż do przeszłości. Mazurskie Olecko latem 1999 roku staje się scenerią wakacyjnych przygód, dziewczyńskich wzruszeń i doświadczeń właściwych wkraczaniu w dorosłość. "Garbate lato" to świetnie napisana powieść o zniewalającym czarze amerykańskich seriali, popkulturowych idolach nastolatków, o nieśpiesznym życiu miasteczka na polskiej prowincji ostatniej dekady XX wieku. Przy pisaniu tych fragmentów Autorka z pewnością wykorzystała swoje doświadczenie reportażystki. Ale, uwaga! W prozie Małgorzaty Sidz obok słodkiego klimatu wakacyjnego nicnierobienia i niezapomnianego smaku babcinych placków znajdziemy także gorzkie historie o wykluczeniu i przemocy, o trudnościach w rozpoznawaniu dziewczęcej seksualności, o pierwszych rozczarowaniach i niespełnionych marzeniach. Przeczytajcie tę powieść do końca, a przekonacie się, że urocze obrazy pamięci mogą okazać się jednym wielkim… oszustwem.

Garbate lato to powieść, która zaprasza nas do świata leniwych wakacji, pierwszych fascynacji i trudnych momentów dorastania. Akcja osadzona w Olecku, w latach 90., odmalowuje z nostalgią i szczerością codzienność młodej bohaterki. Wakacyjne dni wypełnione są prostymi czynnościami: oglądaniem ulubionych seriali, zbieraniem plakatów Spice Girls, drobnymi przysługami dla babci. Jednak pod tą sielankową warstwą kryją się emocje, które trudno zignorować – tęsknota za czymś więcej, potrzeba akceptacji i odkrywanie siebie. 

Gdy pewnego dnia bohaterka poznaje Auszrę, wszystko zaczyna się zmieniać. Auszra jest jej zupełnym przeciwieństwem: odważna, pewna siebie, nieco buntownicza. Wciąga dziewczynę w swój świat, pełen nieoczywistych doświadczeń i relacji. Ich przyjaźń balansuje między fascynacją, potrzebą zrozumienia, a może nawet czymś głębszym. Nie jest to jednak banalna historia o zderzeniu dwóch różnych osobowości – autorka subtelnie rozgrywa relację, zaskakując nas tam, gdzie wydawało się, że znamy już kierunek fabuły. 

Sidz niezwykle umiejętnie uchwyciła klimat lat 90. Dla tych, którzy dorastali w tamtym czasie, to powieść pełna sentymentalnych detali: od słodkich smaków hot dogów ze stacji benzynowych po rytuały związane z oglądaniem telewizji. Popkulturowe odniesienia, Pegasus, lokalne mazurskie anegdoty – to wszystko nadaje opowieści autentyczności i pozwala czytelnikowi zanurzyć się w przedstawionym świecie. Dla młodszych czytelników książka może być oknem na przeszłość, zrozumieniem, jak wyglądała codzienność ich rodziców czy starszego rodzeństwa. 

Narracja powieści jest dwuwarstwowa. Początkowo akcja toczy się leniwie, w rytmie wakacyjnego słońca i rodzinnych obiadów, usypiając naszą czujność. Jednak wraz z rozwojem fabuły do głosu dochodzą elementy, które zmieniają ton opowieści. Relacje z rówieśnikami, odkrywanie pierwszych pragnień, bolesne konfrontacje z rzeczywistością – autorka przełamuje sielski obraz, pokazując trudne, a czasem wręcz brutalne aspekty dorastania. 

Co szczególnie wyróżnia Garbate lato, to brak idealizacji. Małgorzata Sidz nie tworzy mitycznych wakacji pełnych pierwszych miłości rodem z romantycznych filmów. Jej bohaterowie są autentyczni, ich emocje prawdziwe, a doświadczenia – zarówno piękne, jak i bolesne – oddają prawdziwą naturę młodości. Wzloty i upadki, odkrywanie siebie i akceptowanie swoich ograniczeń są tutaj pokazane z dużą wrażliwością, ale bez znieczulenia. 

Powieść stawia również ważne pytania o pamięć i sposób, w jaki budujemy wspomnienia. Czy to, co pamiętamy z dzieciństwa, jest naprawdę takie, jak nam się wydaje? Narratorka nie zawsze jest pewna swojej perspektywy, co nadaje historii dodatkowego wymiaru. Ten zabieg sprawia, że czytelnik zastanawia się nad własnymi wspomnieniami, nad tym, jak interpretujemy przeszłość i co decyduje o naszej tożsamości. 

Ostatnie strony Garbatego lata to emocjonalny rollercoaster. Gdy wydaje się, że poznaliśmy wszystkie karty, autorka uderza w nas twistem, który całkowicie zmienia sposób, w jaki patrzymy na całą opowieść. To zakończenie, które pozostaje w głowie jeszcze długo po odłożeniu książki, zmuszając do refleksji. 

Garbate lato to książka, którą warto polecić zarówno osobom tęskniącym za nostalgiczną atmosferą lat 90., jak i młodszym czytelnikom szukającym szczerej, nieidealizowanej opowieści o dorastaniu. Małgorzata Sidz stworzyła historię, która łączy pokolenia, pozwalając każdemu odnaleźć w niej coś dla siebie – zarówno piękno, jak i ból młodości.

Garbate lato zachwyca również warstwą językową. Małgorzata Sidz doskonale operuje dialogiem i narracją, oddając zarówno naturalny sposób mówienia nastolatków, jak i refleksyjny ton bohaterki, która po latach wraca do swoich wspomnień. Dzięki temu powieść jest pełna życia, a jednocześnie przesiąknięta delikatną nostalgią. Nie brakuje tu humoru, ale też chwil zadumy, które sprawiają, że czytelnik ma ochotę zatrzymać się na dłużej przy niektórych fragmentach. 

Warto podkreślić również uniwersalność przedstawionych tematów. Mimo mocnego osadzenia w realiach lat 90. i początku XXI wieku, Garbate lato opowiada o przeżyciach, które są bliskie każdemu z nas: o potrzebie bycia akceptowanym, o pierwszych fascynacjach i trudnych relacjach z otoczeniem. Autorka z ogromnym wyczuciem pisze o dojrzewaniu i odkrywaniu własnej tożsamości, nie unikając przy tym trudnych, a czasem nawet bolesnych tematów. To sprawia, że książka może przemówić do szerokiego grona odbiorców, niezależnie od ich wieku. 

Garbate lato to więcej niż wakacyjna lektura – to emocjonalna podróż w czasie i przestrzeni, która pozostawia ślad w sercu czytelnika. To powieść, która przypomina, że młodość, choć pełna słońca i beztroski, często bywa też naznaczona cieniami. Małgorzata Sidz stworzyła opowieść, która łączy w sobie piękno prostych chwil i głębię trudnych doświadczeń, zachęcając nas do refleksji nad tym, co kształtuje nasze wspomnienia i kim jesteśmy dziś. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji jej przeczytać, koniecznie po nią sięgnijcie – to jedna z tych książek, które zostają z nami na długo.

A ja – z sentymentem do Olecka i jego okolic – z przyjemnością zanurzyłam się w tę książkę pewnego jesiennego wieczoru i cofnęłam się wspomnieniami do moich lat młodości.

Tytuł: Garbate lato
Autor: Małgorzata Sidz
Data wydania: 2024-07-31

Wydawca: Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego w Gdańsku
Liczba stron: 216
ISBN: 9788389285461

Moja ocena – 100/10, dawno nie czytałam tak fajnej książki i z każdą kolejną przeczytaną stroną coraz bardziej żałowałam, że jestem bliżej końca.

„Drzwi z siedmioma zamkami" Edgar Wallace

 

Drzwi z siedmioma zamkami to klasyka kryminału wydana po raz pierwszy w 1926 roku. Czy obecnie czyta się ją jeszcze z przyjemnością czy jej treść jest 'przeterminowana'?

Historia rozpoczyna się gdy młody oficer Scotland Yardu, odziedziczywszy znaczną sumkę, postanawia przejść na wczesną, policyjną emeryturę. Niby ostatni dzień w pracy, a Dick Martin zostaje wciągnięty w skomplikowaną intrygę, w której pojawią się trupy, duże pieniądze, fałsz, eksperymenty naukowe oraz... pewna intrygująca urodą i sposobem bycia bibliotekarka.

Wątek romantyczny nie jest w powieści bez znaczenia, ale osią są oczywiście kryminalne zawiłości. A skomplikowanie historii jest co najmniej zaskakujące.

Wpleciono dość nowatorskie (jak na owe czasy) rozwiązania, świadczące o fantazji autora (zakrawające niemal o science-fiction), ale całość ma ten dobrze nam znany klimat starego kryminału, pełnego subtelności, kindersztuby bohaterów, niespiesznych opisów otoczenia.

Warto wreszcie przenieść się do czasów, kiedy metodą kontaktu były telegramy, a przecięty kabel telefoniczny uniemożliwiał powiadomienie danej osoby... o ile ten telefon w ogóle był dostępny. O traktowaniu kobiet niczym 'puch marny', wymagający stałej opieki nie wspomnę.

Książkę przeczytacie szybko. Akcja zaciekawia, a sama objętość (niewiele ponad dwieście stron) wydaje się być akuratna.

Czegoś mi jednak w samej powieści zabrakło. Trochę jest zbyt przewidywalna... co jakiś czas mamy ochotę wrzasnąć na któregoś z bohaterów, żeby nie popełniał oczywistego błędu (niczym ten motyw z horroru, gdzie blondynka wbiega prosto w pułapkę nożownika). Poza tym całość wydaje się dość płytka i daleka od prawdopodobieństwa. Może autor posunął się odrobinę za daleko i rozstawia postacie niczym w linearnej grze planszowej, od punktu A do B.

Mimo tych zarzutów, z pewnością spotkanie z niemal stuletnim kryminałem, jest doświadczeniem ciekawym i dość przyjemnym. Starodawne maniery bohaterów też działają na plus. Jako przerywnik między współczesnymi konstruktami literackimi sprawdzi się świetnie.

Moja ocena: mocne 7/10

Zrecenzowała: zielony_motyl

Tytuł: Drzwi z siedmioma zamkami

Autor: Edgar Wallace

Wydawnictwo: MG

Data wydania: 09.10.2024

Liczba stron: 208

ISBN: 9788382410686

„Pomyśl dwa razy" Harlan Coben

 

Oto mamy przed sobą kolejne spotkanie z Myronem i Winem. Czy udane? Bardzo. Miłośnicy serii się nie zawiodą.

Tym razem osią kryminalną jest morderstwo, w którym nie byłoby nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że na miejscu zbrodni znaleziono DNA nieżyjącej osoby. Między innymi pod paznokciami ofiary, co wskazuje, że broniła się przed oprawcą. Jeszcze ciekawiej robi się, gdy owym potencjalnym (i zarazem zmarłym) mordercą okazuje się… Greg Downing, dobrze wszak znany Myronowi. Czy jednak żyje? Czy ktoś uknuł intrygę, w która wciąga duchy z przeszłości?

W Pomyśl dwa razy poza bliskimi nam bohaterami powraca stary, dobry Harlan Coben. Jest odpowiednia dynamika, jest dużo dialogów – co sprzyja tempu czytania.

Są wreszcie dobrze nam znani bohaterowie, pełni uroku, ironii i sarkazmu, którzy, niczym Avengersi, mają supermoce w tropieniu sprawców zbrodni.

Książce nie brakuje humoru, choć postacie się już trochę zestarzały. I nie mówię tutaj o znudzeniu czytelnika, a o fakcie, że wiek dotyka każdego. Warto choćby wspomnieć, że sympatyczni rodzice Myrona są już po osiemdziesiątce.

Pytanie więc jak długo jeszcze Coben będzie ciągnął te historie o ekskoszykarzu i jego bogatym przyjacielu… Mam nadzieję, że jeszcze przynajmniej kilka tomów powstanie, gdyż zawsze świetnie się przy nich bawię.

Dzieje się dużo, wydarzenia są zagmatwane, to zdecydowanie bardziej kryminał niż thriller (jak serię niezmiennie reklamują wydawcy). To swoisty ping-pong autora z czytelnikiem, który wywołuje na twarzy tego drugiego nie tylko zaciekawienie, ale i uśmiech? Czego chcieć więcej od lektury dla rozrywki? 

Fanką Cobena zostałam od pierwszego spotkania z jego powieścią. Poza oczywistą przyjemnością z czytania, mam więc do serii spory sentyment. Nie ja jedna. Tym tomem z pewnością po raz kolejny przeniesiecie się w świat, gdzie dobro wygrywa ze złem, nie bez ofiar wszak, a z niezliczonymi atutami bohaterów. Taki Disney dla dorosłych. Niech Pomyśl dwa razy będzie więc kilkugodzinną wizytą w Disneylandzie, która zbyt szybko się skończy i już po ostatniej stronie będziecie się głowić: kiedy następna?

Moja ocena: zasłużone 10/10

Zrecenzowała: zielony_motyl

Tytuł: Pomyśl dwa razy
Autor: Harlan Coben
Wydawnictwo: Albatros
Data wydania: 2024.10.09
Liczba stron: 383
ISBN: 9788383611846